σιωπητικός

-ή, -όν, ΜΑ [σιωπῶ]

μσν.

ο σιωπηλός

αρχ.

το ουδ. ως ουσ. τὸ σιωπητικόν

τα δίδακτρα αρχαρίου σε μια μυστηριακή λατρεία.